![pict111.jpg [130x193]](pict111.jpg)
1960 |
Voor zijn verzekeringsjaren heeft Aart korte tijd gewerkt bij Houtzagerij van de Weg aan de Noordendijk. Hij zal al wat eerder bij zijn vader begonnen zijn, maar op 1 juli 1935 trad hij officieel in als vennoot van N. de Visser & Co., in plaats van Joop.
Hij maakte kennis met de rotterdamse Grietje Ensing (Greet, 13 juni 1908 geboren te Den Haag). Na haar MULO en boekhouddiploma was zij werkzaam als boekhoudster bij de firma Ten Hope aan de West Zeedijk in Rotterdam.
Op 14 november 1936 traden ze in het huwelijk te Rotterdam. De jongehuwden vestigden zich aan de Leerambachtstaat nr. 3. Twee jaar later zijn ze verhuisd ze naar de Oudenhovenstraat nr. 6 rd. Het eerste kindje, Robert Nicolaas die in 1938 werd geboren, had een open ruggetje en overleed twee weken later. Op 8 november 1939 werd Eric Heiko geboren. Grootvader Nicolaas heeft een week voor zijn overlijden de geboorte van Eric nog meegemaakt. Hij bedankte Greet, omdat ze hem een gezonde kleinzoon had gegeven.
Na het overlijden van Nicolaas, heeft Aart het assurantiebedrijf voortgezet. Het werd bekrachtigd op 1 juni 1940, waarbij voor Joop 30% van de netto-inkomsten werd vastgelegd en voor Aart een verbod om verzekeringen af te sluiten in de omgeving van Den Haag. Lang is deze overeenkomst niet van kracht geweest want Joop verkocht zijn deel in augustus van datzelfde jaar.
Op 10 mei 1940 lag Aart in het ziekenhuis aan de Bankastraat. Het ziekenhuis belde of Greet hem wilde komen halen, want er moest ruimte gemaakt worden voor gewonden. Ze is op weg gegaan, maar was zijn schoenen vergeten. Op zijn sloffen zijn ze gaan lopen, want een taxi was er niet meer te krijgen. In de Riouwstraat kregen ze een lift.
Toen de gevechten in die eerste dagen in de richting van het station, Singel en Oudenhovenstraat kwamen, zijn ze met Oma Ensing - Greet's moeder; Alida Adriana Ensing-Waanders, geb. 1 februari 1883 Rotterdam - naar de Reeweg gevlucht, daar woonde tante Nel. Toen het oorlogsgeweld ook de Reeweg bereikt had zijn ze voor de veiligheid in de achterkamer gaan zitten. In het huis waren militairen die de gevechten in de straat observeerden. Ze deden dit vanuit het raam van het bovenste kleine kamertje. Voor Eric moest er melk komen. Oma Ensing zou het wel gaan halen. Ze is met een witte vlag over straat gegaan. In 1942 is de oudste dochter Lyda Maria geboren in het huis aan de Oudenhovenstraat. Gonda Alida Pieternella en Herbert Nicolaas volgden in 1946 en 1950.
Aart heeft de naam van het verzekeringsbedrijf aangevuld met het jaartal en veranderde deze in N. de Visser & Co van 1883. Hij was evenals zijn vader beëdigd makelaar in assurantiën. Greet leverde een belangrijke bijdrage in de administratie. Voorheen volstond het nog dat N. de Visser alleen wat notities maakte, maar na de overname door Aart was de Belastingdienst van mening dat er een complete boekhouding moest komen. Greet ontwierp daartoe een klassieke boekhouding en zette die later om in een doorschrijf-boekhoudsysteem voor assurantiekantoren.
In hun vrije tijd waren Greet en Aart actief in de esperanto-vereniging. Aart sprak esperanmet vanaf zijn jeugd. Op foto's is te zien dat hij ook trouw zijn esperantospeldje droeg. In 1947 bezochten Aart en Greet het Esperanmet Wereldcongres in Zweden. Esperanmet estis tiutempe ankorau suficege en la intresigo. Oni kredis ke la iam generala farigios uzado de mondlingvo . (Esperanmet was in die jaren nog volop in de belangstelling. Men geloofde dat het eens een algemeen gebruikte wereldtaal zou worden). De gedachte erachter - elkaar verstaan bevordert de wereldvrede - sprak veel mensen aan. Eind vijftig, begin jaren zestig werd regelmatig deelgenomen aan puzzelritten van de Merwerijders. Aart als bestuurder en Greet als kaartleesster. In de krant van zaterdag 10 april 1954 kwam de voormalig medewerker C.C. v.d. L. in het nieuws. Hij had als kwitantieloper gewerkt bij N. de Visser & Co. Maar met die kwitanties heeft hij aardig gesjoemeld. Nadat hij ontslagen was, is hij doorgegaan met het innen.
Nog een andere kwestie speelde in die tijd, helaas heb ik daar het krante-artikel niet van. Aart werd door de heer A.S. uitgenodigd om een vliegclub te verzekeren. Aangekomen bij het vliegveld werd er eerst een vlucht gemaakt. In de lucht waaide 'per ongelijk' Aart's jasje uit het vliegtuig. Deze bevatte echter een ruime som geld. Het jasje werd teruggevonden maar de f. 3000,- niet. De finesses weet ik er niet van, maar de zaak schijnt toch uitgekomen te zijn. Een kennis van Aart, van Willigen, heeft de vriendin van S. dronken gevoerd en uitgehoord. De verzekering heeft uiteindelijk de schade gedekt.
Ongeveer in 1956 is de familie verhuisd naar de Reeweg nr. 56. De eerste jaren werd daar kantoor gehouden. Later is het kantoor verplaatst naar Vlak 1. Na zijn opleiding aan de H.T.S. en zijn diensttijd is mijn broer Eric in dienst getreden bij zijn vader. Jaren later dan ook maar gevolgd door ondergetekende. Enige tijd daarvoor, in april 1967, was het tot een scheiding gekomen tussen Aart en Greet.
Op 8 december 1967 trad Aart in het huwelijk met Adrie Johanna Mensen. Dochter van Henri Louis Mensen en Catharina Maria Hoefnagel. Adrie was werkzaam als zijn secretaresse. Ze vestigden zich aan de Waag nr. 44. In maart 1969 verhuisden ze naar de Junolaan nr. 19. Aart heeft niet lang van zijn nieuwe woning mogen genieten, een half jaar later kwam hij te overlijden.
Omdat Greet nog voor de helft eigenaresse was van de zaak, heeft zij op haar 62-ste nog het assurantie-diploma gehaald. Maar de firma N. de Visser & Co van 1883 werd op 20 september 1971 verkocht aan de heren H. Groeneveld jr. en sr. (Groeneveld & Van der Starre). Deze hebben nog enige jaren de naam Groeneveld De Visser gevoerd. Adrie heeft er enige tijd gewerkt. Jaren geleden, toen ik zag dat de naam de Visser niet meer gevoerd werd, heb ik de portretten van Nicolaas sr. en jr. mee mogen nemen. Eric is voor zich zelf begonnen, met zijn aparte portefeuille is hij later verder gegaan onder de naam E.H. de Visser.
Aart was, mede uit zakelijk oogpunt, actief op allerlei terrein. Hij was technisch leider van de Schaakclub Dordrecht. Hij was secretaris van de Economisch Culturele Club en secretaris-penningmeester van de Vereniging A tot Z. Deze laatste organiseerde over een aantal jaren bedrijfsshows in Kunstmin. Daarnaast zat hij in het bestuur van voetbalvereniging D.F.C. en werd - nadat Eric hier zo'n belangstelling voor had - een trouw bezoeker van de wedstrijden.
Generated by GreatFamilie2.2 update 2