Kinderen Somsen: Berend Hendrik (Ben) SOMSEN. Hendrik Willem Antonie (Wim) SOMSEN. Hendrika SOMSEN geboren 28 Sep 1941 in Ede, overleden 5 Sep 1942 in Ede. Gesina Johanna Theodora SOMSEN. Willemina Hendrika (Mimi) SOMSEN. Johan Gerhard SOMSEN. Uittreksel uit een artikel van November 2005 van de Somsen Stichting-Foundation Bevrijd, maar niets om aan te trekken door Theo Somsen [227] Na de bevrijding van Nederland door de geallieerden in het voorjaar van 1945 braken er magere jaren aan voor de Nederlanders. De wederopbouw van het land en de economie kreeg de hoogste prioriteit, waardoor de burgers jarenlang de broekriem moesten aanhalen. Er was een groot tekort aan van alles en nog wat. Veel goederen gingen op de 'bon' en werden gedistribueerd. De Somsens in Baldwin wisten hiervan en begonnen o.a. kledingpakketten te zenden naar hun in nood verkerende familie in de provincie Gelderland. Jan en Anna Somsen-Kemink [352+ 353] bezochten in de zomer van 1949 de neven en nichten van Jan in Baldwin, Wisconsin. Uit het door hen bijgehouden dagboek selecteerde ik een aantal van hun belevenissen (zie SH-15). Naar aanleiding van dat artikel reageerde Sien Overduin- Somsen [400], die in 1949 15 jaar was: Het artikel over oom Jan en tante Anna in Baldwin riep bij mij veel herkenning op. Ik hoor nog hun verhalen tijdens een bezoek aan Eibergen, met name over de eetgewoonte: hangend op de tafel met een arm om het bord en in de andere hand de lepel of vork. Nette tante Anna vond dat maar niks! We kregen kort na hun bezoek een pakket kleren voor de (oorlogs)nichtjes in Eibergen. De meisjes Somsen en Klijn Hesselink kregen o.a. 'mantelpakjes' van de verre nichten uit Baldwin. In mijn fotoalbum zit nog een fomet van Riek Klijn Hesselink, mijn zus Wil en ik in die (stijve) kleding. Ik denk dat Arnhem ook wel een zending heeft gehad. En ja hoor, ook de familie van Johan en Marie Somsen-Meijnhardt [226+ 354] uit Arnhem kreeg zulke kledingpakketten. Vol trots lieten zij zich portretteren waarbij zij zich zoveel mogelijk hulden in de ontvangen kleding en schoeisel. Hun oudste dochter Ariaan Rodenburg-Somsen [389], toen 10 jaar oud, herinnert zich nog dat haar moeder op de fomet schoenen draagt, die eigenlijk te krap zaten. De gezinsfomet werd als 'bewijs van ontvangst' én als uiting van dankbaarheid gezonden naar de nichten in Baldwin: Jennie, Dena en Ella [335+337+339], drie professionele naaisters! De Somsens uit Baldwin verzonden niet alleen kledingpakketten. Ook stopten zij tussen de kleding (een prima verpakking!) huishoudelijke artikelen zoals een bessenschaaltje, waarvan Riek de Groot-Klijn Hesselink uit Emmen zich nog herinnert: Het schaaltje heb ik altijd gebruikt voor bessensap. Toen mijn moeder, Johanna Berendina Klijn Hesselink- Somsen [358], nog in de Whemerhof woonde in Eibergen waren er twee toetjes die zij nooit kreeg. Dat waren 'tutti frutti' en griesmeelpudding met bessensap. Logeerde moeder in Nijkerk dan maakte mijn zuster Gesina Hendrika (Sina) Vermeiden-Klijn Hesselink [609] 'tutti frutti' voor haar en was ze bij ons in Emmen dan maakte ik griesmeelpudding met bessensap. De bessensap deed ik dan altijd in het schaaltje uit Amerika. En dat schaaltje gebruiken we nu nog altijd alléén voor de bessensap! | |||||
Generated by GreatFamilie2.2 update 2 |