|
Woonde 1989 in Apeldoorn en in 2006 te Beekbergen,
tr. Hennie Klanderman, geb. 10-3-1945 te Wisch,
in tel. boek 1998: Klanderman en Nijhof, adviesburo automatisering. Thans, volgens internet uitgeschreven uit het handelsregister.
2 dochters:
02-08-1971 Apeldoorn, Martine Klamderman, tr. voor of op 6-10-1997 Sander van der Horst, geb.
22-09-1971 Den Helder, wonen 1998; Valkenweg 62-2, Apeldoorn,
21-09-1975 Annemiek Klanderman, woonde 1999: Debussylaan 9, Nijkerk.
Internet levert:
De Heraut
Informatieblad voor de Muziekvereniging Ugchelen eind 1997
Hennie Klanderman
Bedankt, Herman, dat je me opzadelt met de pen. Zit ik dus mooi mee. Ik zou maar goed opletten als je weer eens vlak voor me schaatst: een klein tikje is genoeg!
Amazuur (?)
Welnu, wachten dus tot het 'amazuur' er is. Jullie weten toch dat, in tegenstelling tot het gewone blaasvolk, bij grote schrijvers en slagwerkers het 'amazuur' niet in de lippen maar in de polsen zit. Beduidend minder rooie koppen dus achterin de vereniging, wel dikke polsen (en spierballen van het vele sjouwen). Gek woord eigenlijk, dat 'amazuur'. Misschien schrijf ik het wel helemaal verkeerd. Wie kan mij vertellen waar het vandaan komt, Rob misschien? Kun je goeie sier mee maken tijdens de borrel met niet-muzikanten. Je vraagt iemand hoe het staat met z'n 'amazuur'. Na drie keer 'wat??' heb je alle aandacht en kun je je kennis spuien.
Goed, nu even kennis maken. Ik ben dus Hennie Klanderman, vader van twee volwassen dochters (waarvan één pas getrouwd), en woon in Orden. Ik werk als kleine zelfstandige in de automatisering en zit, na vele jaren, in de afbouwfase van het penningmeesterschap bij de ponyclub 'de Bosruiters'. Vandaar mijn betrokkenheid bij het Ugchelse gebeuren.
Meditatie
Na 28 jaar dus weer achter de pauken dank zij de verleidingskunsten van Hinke, best spannend. Met 13 jaar begon ik ermee (pauken spelen bedoel ik dus) tot aan m'n 24ste. Het blijkt dat je het, net als bij zwemmen en schaatsen, niet echt verleert. Het voelt ook hetzelfde als toen. Als paukenist kun je dat, tijdens het langdurig rusten tussen de 'donder en bliksem'-momenten in, mooi bestuderen en overdenken. Je treft er hetzelfde geploeter bij een nieuw stuk, dezelfde spanning voor de uitvoering, hetzelfde gemopper soms en hetzelfde wegblijven bij de repetities en natuurlijk dezelfde gezelligheid aan de bar of bij andere evenementen. En zo hoort het ook, nietwaar? (behalve het wegblijven dan). Ik moet bekennen dat ik dat in die 28 jaar toch wel wat gemist heb.
Genoeg geschreven, tijd voor een ander verhaal met andere ervaringen en misschien wel een goeie mop. Ik geef de pen dus door aan Jan Kluin!
Gegroet,
Hennie
Generated by GreatFamilie2.2 update 2